3.1.2.1.3.1 Miscomm.
Voorbeelden van miscommunicatie in groepen zijn:
- Groepsleden trekken zich terug op hun eigen posities en laten hun persoonlijke belangen boven het gemeenschappelijk belang gaan
- Eén of enkele groepsleden gaan de bijeenkomst overheersen en alleen hun ideeën komen nog aan bod
- Er worden oneigenlijke argumenten gebruikt d.w.z. men valt elkaar persoonlijk aan en haalt oude koeien uit de sloot
- Er is sprake van dubbele agenda's; terwijl men spreekt over een bepaald onderwerp stelt men ook eigen machtsposities veilig
- Men vormt coalities zodat de machtsstrijd tussen individuen zich ontwikkelt tot een machtsstrijd tussen (sub)groepen
- Regels en procedures worden onwerkbaar omdat ze oorspronkelijk waren gebaseerd op wederzijds vertrouwen. In plaats daarvan wordt een complexe regelgeving afgesproken om groepsleden tegen elkaar te beschermen
- Men zoekt niet meer naar de oplossing van het oorspronkelijke probleem, maar naar het krijgen van eigen gelijk, men betrekt 'loopgraven'
- Men is er uiteindelijk alleen nog op uit om elkaar zoveel mogelijk te beschadigen, het is oorlog
- Als dit soort zaken (lang) spelen, is het van belang eerst de interactiemechanismen of -patronen te doorbreken en pas daarna de inhoudelijke beslissingen te nemen. Alleen als iedereen bereid is zich zorgvuldig in te zetten en dus verantwoordelijkheid te nemen voor het oplossingsproces, kan een 'voorzitter' succes boeken.
Meer weten? Zie Problemen