Omgaan met eigen emoties
Niet alleen de emoties van de ander, maar ook uw eigen emoties kunnen het gespreksverloop bemoeilijken en zelfs de onderlinge relatie onder druk zetten. Een hulpverlener moet daarom rekening houden met zijn eigen emoties. Naast medeleven met de ander kan er sprake zijn van machteloosheid of schuldgevoel over het tekort schieten van de geboden hulp, irritatie of boosheid over het 'onredelijke' gedrag van de ander, enzovoorts. Vooral als uw gesprekspartner zijn eigen machteloosheid en woede op u richt, is het vaak lastig om het hoofd koel te houden en niet zichzelf te gaan verdedigen, te gaan discussiëren, zelf met verwijten of agressie te reageren of een afwerende houding aan te nemen.
Hoe doe ik dat?
U dient eerst op relationeel niveau met de ander in het reine te komen voor er weer sprake kan zijn van verdere samenwerking en hulpverlening. Wees ook op uw hoede voor deze eigen gevoelens van afweer of onmacht en bedenk dat u vaak als brenger van 'slecht nieuws' de "kapstok" bent voor de ander om zijn emoties aan op te hangen. Begrip voor de emoties is wat hij dan nodig heeft en van u verlangt, ook al lijken ze nog zo onredelijk. Uw betrokkenheid en professionaliteit blijken juist als u in staat bent emotionele afstand te bewaren en u niet te laten meeslepen door uw eigen gevoelens.